Gwizd wiatru
Nieuchwytny, ale odczuwalny.
Z oddali, lecz blisko.
Zdecydowanie, jednak nieśmiało.
Wiatr nuci swą melodię:
O tym gdzie był, co widział.
Śpieszy mu się bardzo
Do nowego miejsca.
Po drodze gwiżdże,
Śpiewa, dudni, huczy.
Kołysze liście,
Toczy fale,
Czesze łąki.
Przechyla statki,
Strąca owoce z drzew,
Porywa czapki.
Wprawia w taneczny ruch piasek,
Który zwykle leży uśpiony
I lśni na słońcu.
Wiatr jest z natury niespokojny,
Nie zazna on wyciszenia
W swoim zakątku.
Zmęczony jednak czasem ustaje,
Aby rozpłynąć się w powietrzu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz