Krople & Pomiędzy

Widokówki: Gwizd wiatru

   Gwizd wiatru

Nieuchwytny, ale odczuwalny.

Z oddali, lecz blisko.

Zdecydowanie, jednak nieśmiało.

Wiatr nuci swą melodię:

O tym gdzie był, co widział.

Śpieszy mu się bardzo

Do nowego miejsca.

Po drodze gwiżdże,

Śpiewa, dudni, huczy.

Kołysze liście,

Toczy fale,

Czesze łąki.

Przechyla statki,

Strąca owoce z drzew,

Porywa czapki.

Wprawia w taneczny ruch piasek,

Który zwykle leży uśpiony

I lśni na słońcu.

Wiatr jest z natury niespokojny,

Nie zazna on wyciszenia

W swoim zakątku.

Zmęczony jednak czasem ustaje,

Aby rozpłynąć się w powietrzu.

Z szuflady: Przeprowadzka

Przeprowadzka

Martwy przedmiocie

 – meblu, talerzu,

kawałku płótna,

srebrny widelcu bez pary,

zegarze od dawna nie odliczający czasu

– przebyłeś długą drogę.

Niedawno upiększałeś

mieszkanie w stolicy miłości;

teraz jesteś ozdobą domu

na skraju puszczy

w jednej z polskich miejscowości.

Pielęgnowały cię ręce

czule gładzące drogi nabytek;

dziś zachwycasz swoim pięknem

na nowo stając się

częścią życia rodzinnego.

Jako cenny dar,

część innej historii

wypełniasz swą stałą,

lecz tu na nowo odkrytą powinność.

Nie wzrusza cię  jednak bycie tu,

ani tam już nie-bycie.

Nie rozpaczasz nad twoim państwem,

którzy już odeszli.

Jesteś równie nieporuszony

wobec zaciekawionych par oczu

skierowanych teraz na ciebie.

Rozgościłeś się jednak

tak jak wtedy.

Jakby miejsce tutaj 

tobie było przeznaczone

od zawsze

i na zawsze.

Krople: *** "Dwa białe motyle..."

***

Dwa białe motyle 

Zaprzątane radosnym tańcem

Wznosiły się wyżej i wyżej

Jakby chciały nadać skrzydłom kolor

Śnieżnobiałych obłoków

Pomiędzy: Przylot

Przylot

Odległość w czasie i przestrzeni

Jest częścią przybrania

Bukietu róż

Przyniesionemu z okazji

Rozpoczęcia nowego bycia razem

Piękno kwiatów odwraca uwagę

Od smutku następnego rozstania

Banialuki: Galop

            Galop

Tydzień ma ogon za krótki

na szeleszczące robótki.

Minuta włosiem sitowym

przed ekranem biurowym.

Sekunda – brzęcząca mucha,

tylko do czasu dostępu szuka.

Miesiąc nigdy nie pomieści

wszystkich założonych treści.

Rok jak z bicza strzelił,

a tu na głowie się włos zabielił.

Niesie na grzbiecie ten rączy wierzchowiec:

poczciwą kobyłkę mija, bo to zawodowiec.